Μόλις τέλειωσα ένα βιβλίο.
Το χα διαβάσει και μικρή, κρυφά. Ήταν στην βιβλιοθήκη του πατέρα μου. Δεμένο από τον ίδιο, με ύφασμα και με χρυσά γράμματα. Εκτός από το "Ντ. Χ. Λώρενς" και το "Ο Εραστής της Λαίδης Τσάτερλι" υπήρχε και το δικό του όνομα.
Πολλά βιβλία του πατέρα μου είχαν χρυσοτυπωμένο το όνομα του και πιο μικρή νόμιζα, πως τα είχε γράψει ο ίδιος. Όμως απλώς είχε ασχοληθεί και με την βιβλιοδεσία, (άλλο ένα από τα χόμπι του), ακόμη έχω την πρέσα του.
Το βιβλίο το χα δανείσει στα κρυφά σε αρκετές φιλενάδες μου. Στο τέλος χάθηκε. Είχα τύψεις για την απώλεια. Αλλά και δεν θυμόμουν και πολλά από αυτό. Απλά ότι είχα διαβάσει κάτι απαγορευμένο.
Το ξαναβρήκα την Κυριακή, δωράκι από εφημερίδα. Μισώ αυτά τα δωράκια, φορτώνεσαι πράγματα που δεν θα τα αγόραζες.
Αλλά τον χάρηκα τον "εραστή" μου.
Τον είχα ξεχάσει εντελώς...
Διάβασέ το.
Το χα διαβάσει και μικρή, κρυφά. Ήταν στην βιβλιοθήκη του πατέρα μου. Δεμένο από τον ίδιο, με ύφασμα και με χρυσά γράμματα. Εκτός από το "Ντ. Χ. Λώρενς" και το "Ο Εραστής της Λαίδης Τσάτερλι" υπήρχε και το δικό του όνομα.
Πολλά βιβλία του πατέρα μου είχαν χρυσοτυπωμένο το όνομα του και πιο μικρή νόμιζα, πως τα είχε γράψει ο ίδιος. Όμως απλώς είχε ασχοληθεί και με την βιβλιοδεσία, (άλλο ένα από τα χόμπι του), ακόμη έχω την πρέσα του.
Το βιβλίο το χα δανείσει στα κρυφά σε αρκετές φιλενάδες μου. Στο τέλος χάθηκε. Είχα τύψεις για την απώλεια. Αλλά και δεν θυμόμουν και πολλά από αυτό. Απλά ότι είχα διαβάσει κάτι απαγορευμένο.
Το ξαναβρήκα την Κυριακή, δωράκι από εφημερίδα. Μισώ αυτά τα δωράκια, φορτώνεσαι πράγματα που δεν θα τα αγόραζες.
Αλλά τον χάρηκα τον "εραστή" μου.
Τον είχα ξεχάσει εντελώς...
Διάβασέ το.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου