ξεγέλασμα

έπαιξα με το ψέμα μου

χάρηκα με το ξεγέλασμά μου

ανάσανα την ανάσα σου

φωτίστηκα από τα μάτια σου

πίστεψα στο άγγιγμά σου

δίπλωσα μέσα μου τα λόγια σου

τυλίχτηκα στο μισοχαμόγελό σου

ζεστάθηκα στο πλησίασμά σου

μου φτάνει

... ... . ... ...

παιχνίδι

δεν παίζεις το παιχνίδι μου

κλαίω
μαυρίζω
χάνομαι
πονώ

λάθος ο χρόνος μου
αυτός που έχω
που έχεις
που ζητώ
που δίνεις

δεν παίζεις μάτια μου

γιατί;

.............

που είσαι;

που είσαι;
υπάρχεις;

θυμάμαι καλά;

σ' εμένα χαμογέλαγες;
εμένα άγγιζες;
σ' εμένα μίλαγες;
εμένα κοίταγες;

υπάρχεις;

που είσαι;

.............

απουσία 6η

σε θέλω
να με ακούς
να μου μιλάς

σε θέλω
να σε ακούω
να σου μιλώ

κενός ο χρόνος μου
πονάει η αναμονή του τίποτε
πονάει το τίποτε
πονάει

...... . ......

κοινός τόπος

ούτε στην πραγματικότητα
ούτε στα όνειρα
πουθενά δεν υπάρχει κοινός τόπος
για σένα για μένα

πικρό αλλά και πιο εύκολο

κάνω πως το ξεχνώ

και κρατώ από σένα
μόνο στην σκέψη μου 
θραύσματα αγγιγμάτων
αντανακλάσεις ματιών
μοιρασμένο αέρα

μου φτάνουν

... ... . ... ...

  

τόλμα εσύ

εδώ φωνάζω
όσα δεν λέγονται
όσα σου κρύβω

κοίτα με

άκου τα μάτια μου
δες τις αλλαγές στη φωνή μου
άγγιξε το ρυθμό στην ανάσα μου

αναγνώρισέ με


τόλμα 
εσύ

... ... . ... ...

παρουσία 5η

ζητώ...

κυνηγώ...

αρπάζω...

...τα μάτια σου

...την ζεστασιά σου

...το χαμόγελό σου

κι όταν εσύ μ' αγγίζεις

ζω

...... . ......

υπόθεση 1η

αν ήσουν δικός μου

θα έτρεμα χωρίς την παρουσία σου;

θα έλιωνα χωρίς την αγκαλιά σου

θα έσβηνα χωρίς την μυρωδιά σου;

θα πέθαινα χωρίς την φωνή σου; 

θα πόναγα χωρίς την ματιά σου;

θα καιγόμουνα χωρίς το άγγιγμά σου;

θα χανόμουνα χωρίς το χαμόγελό σου;

θα πνιγόμουνα χωρίς το κράτημά σου;

μα...

και τώρα που δεν είσαι...

... ... . ... ...

σε σένα

στο λέω με κάθε τρόπο
χωρίς ήχους 
χωρίς κινήσεις
χωρίς ανταλλάγματα
χωρίς ελπίδες
χωρίς όνειρα
χωρίς αγγίγματα
χωρίς φιλιά
χωρίς χάδια
χωρίς μάτια

μόνο με λέξεις
κρυμμένες
φορτωμένες
μοναδικές

που 
δεν τις ακούς
δεν τις βλέπεις
δεν τις καταλαβαίνεις
δεν υπάρχουν για σένα

γιατί φοβάμαι;

... ... . ... ...

ισορροπίες χαλασμένες

λάθη
το ένα μετά το άλλο

κρίση
σε πτώση


τα έχω πει όλα

δεν έχεις ακούσει τίποτε

και ευτυχώς

ισορροπίες χαλασμένες

αισθήματα;

... ... . ... ... 

για όλα έφταιγε ο χρόνος

σε έψαχνα
ήξερα πως θάρθεις
σε αναζητούσα
μα τα μάτια μου ήταν κλειστά
αγωνιούσα πως ο χρόνος μου τέλειωνε

και έψαχνα στο σχεδόν ομοιόμορφο πλήθος
και όταν σχεδόν σε έχανα
σε αισθάνθηκα
σε φώναξα

σε ζήτησα
κι εσύ συνέχισες να φεύγεις
ν' ακολουθείς τον στόχο σου
να προσπερνάς
όπως ακριβώς ήταν προγραμματισμένο

και χάθηκες μάτια μου

και για όλα έφταιγε ο χρόνος

... ... . ... ...

καιρό έχω να χαθώ μεσ' το ψέμα μου

καιρό έχω 
να σε φωνάξω
να με ακούσεις
να σε αγγίξω
να με αγγίξεις
να σου χαμογελάσω
να μου χαμογελάσεις

καιρό έχω
να χαθώ μεσ' το ψέμα μου

και οι αλήθειες μου 
νάναι τα όνειρά μου

τολμηρά 
και άτοπα
και αδύνατα
και δικά σου

... ... . ... ...

νάμαι η αλήθεια που αγαπάς ακόμη

θέλω

θέλω
θέλω
και δεν είναι ευχή
ουρλιαχτό είναι
και τέλος
και αρχή
και όλα

και συ
εκεί
μακριά
γυρνάς την πλάτη

και καταλαβαίνω ότι πάντα ήσουν έτσι
και καταλαβαίνω ότι ονειρεύτηκα το γέλιο σου
και καταλαβαίνω ότι δεν υπήρξες ποτέ

και τόση αλήθεια δεν την θέλω
δεν μ' αφήνει να κοιμηθώ
να γλιστρήσω στην λήθη
θέλω την αλήθεια που αγάπησα
νάμαι η αλήθεια που αγαπάς ακόμη

θέλω

...

ορθολογισμός 2ος

το ξέρω 

πως δεν μου ανήκεις
πως δεν σου ανήκω
πως οι δρόμοι μας αποκλίνουν
πως ο χρόνος ήταν λάθος
πως τα πάντα ήταν λάθος

αντέχεται τόση γνώση;

.............

όλα όσα άξιζαν

είσαι δω για μένα είπες
είμαι δω για σένα είπα

και μετά... 

όλα πάγωσαν

και έμεινα να σφίγγω πάνω μου 
εικόνες
λέξεις
στιγμές

να ακουμπάω
μέσα από το θολό μου βλέμμα
όλα όσα άξιζαν

και τα λάθη μου

..............