άκου με

ζω

άγγιξε με

αναπνέω

κράτα με

πονάω

κοίτα με

μιλάω

φίλα με

φεύγω

αγάπα με

κλαίω

αγάπα με

διψάω

αγάπα με

λιώνω

αγάπα με

είμαι λάθος

αγάπα με

πάθος

η λύση είναι ένα κενό

στον χρόνο κατ' αρχήν

στην συνείδηση μετά

και στην μνήμη αργότερα

και η επιθυμία εισβάλλει στον χρόνο

κοιμίζει την συνείδηση

σβήνει την μνήμη

τις ενοχές

την σύνεση

τις αναστολές

και έτσι το ζεις!

υπάρχω ίσως για σένα;

τι θέλω;

τι τολμώ;

τι έχω;

τι νομίζω ότι θέλω;

τι ποθώ να τολμώ;

τι διεκδικώ να έχω;


τίποτε τελικά

βουλιάζω στο κενό μου

πιο κενό από πριν

πριν να τολμήσω να ονειρευτώ ότι υπάρχω ακόμη για μένα

πριν να τολμήσω να σκεφτώ ότι υπάρχω ίσως για σένα


λύση να πάψω να σκέφτομαι



πονάει...

... ... ... ....