Σελίδες


Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου 2011

θα περιμενω

θα περιμενω;

ειναι ανοητο
ειναι αναζωογονητικο
ειναι ματαιο
ειναι ελπιδα

ομως

ποσο θα συνεχισω ελπιζοντας
ποσο θα επιμενω ελπιζοντας
ποσο θα βολευομαι ελπιζοντας

ολο αυτο τον καιρο, ηταν αυτο, που μου εδινε το θετικο προσημο
και η ζωη φαινοταν καλυτερη
και λαμπερη
και χρωματιστη
και απαλη
και οχι απλη αναμονη για οτι θα ρθει

και αν σβησω την ελπιδα
δεν θα σβησει μαζι
ολος αυτος ο υπεροχος χρονος, οταν την ετρεφα;

και με τρομαζει η σκεψη πως μπορω εύκολα να το κάνω

θα περιμενω

και αποφαση
και δυναμη
και ζωη
και οξυγονο
και αινιγμα

θα περιμενω

Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2011

εχει νόημα;


έχει νόημα να προσπαθείς, 
όταν φοβάσαι ότι δεν θα υπάρξει αποτέλεσμα;


έχει νόημα να ελπίζεις, 
όταν πουθενά δεν φαίνεται φως;


έχει νόημα να απλώνεις το χέρι, 
όταν εκεί δεν είναι κανείς;


έχει νόημα να κανείς προσεκτικά βήματα, 
όταν δεν υπάρχει ούτε δρόμος;


έχει νόημα να λαχταράς, 
όταν το αντικείμενο του πόθου σου ειναι άπιαστο;


έχει νόημα να ζητάς, 
όταν κανείς δεν σου δίνει τίποτε;


έχει νόημα να ουρλιάζεις, 
όταν ο ήχος δεν αγγίζει κανέναν;

εχει νόημα;

Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου 2011

πως θα υπαρχεις εσυ χωρις την δίψα σου πλεον;



διψα


για κατι που δεν ειναι δικο σου
για κατι που δεν μπορει να ειναι δικο σου
για κατι που δεν πρεπει να ζητας να ειναι δικο σου
για κατι που αν ηταν δικό σου δεν θα τολμούσες να το κρατησεις

για κατι που ειναι
σαν νερο
σαν φως
σαν αναπνοη
σαν αιμα
σαν...
τρεις τελειες που σημαινουν τα παντα

ολα οσα λαχταρας αλλά φοβασαι
ολα οσα δεν τολμας να τα κανεις λεξεις

και συνεχίζεις να ονειρευσαι
οτι θα ξεδιψασεις ισως αν το θελεις παρα πολυ

αλλα τοτε

θα παψεις να απολαμβανεις την διψα σου

γιατι θα εχει ικανοποιηθει

και πως θα υπαρχεις εσυ χωρις την δίψα σου πλεον;



Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου 2011

κενο ενεργεια επιθυμια αποφαση

κενο
γεματο απουσιες και σκεψεις και επιθυμιες

ενεργεια
γεννημενη απο την απογνωση της προθεσμιας, που υπηρχε παντοτε, αλλα δεν την προσεξα

επιθυμια
για ολα οσα δεν πετυχα αναβαλλοντας

αποφαση;


Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2011

γροθιά στο στομάχι

υπάρχει και είναι μια γροθιά στο στομάχι

που δεν θυμάσαι πότε την δέχτηκες

θυμάσαι το πριν

θυμάσαι το μετά

αλλά δεν θυμάσαι τι τα χωρίζει


αλλά η αίσθηση είναι εκεί

και το συναίσθημα δυνατό

και σε γεμίζει ενέργεια

και σε σπρώχνει

και δεν σε αφήνει να ησυχάσεις

και δεν το αφήνεις να ησυχάσει

γιατί αν το εκλογικεύσεις

και αν το εξηγήσεις

θα χάσει την δύναμή του

και δεν πρέπει

γιατί τότε δεν θα έχεις κάτι να ονειρεύεσαι

έστω και αν το όνειρο είναι άπιαστο


άπιαστο από τις συνθήκες

και τους όρους που εσύ έβαλες

και δεν μπορείς να ξεπεράσεις


και παρόλα αυτά είναι υπέροχο

και δεν πρέπει να το θάψεις

να το σβήσεις

να το μειώσεις

παρά να το απολαμβάνεις

σαν όνειρο

και σαν την κινητήρια σου δύναμη

που κάποιος την γέννησε

απλά επειδη σου έκανε κλικ...

Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου 2011

πρωτη μερα στο νεο σχολειο

ολα καινουργια
δεν ειμαι σιγουρη οτι μου αρεσει

ημουν μονη
η αυλη ηταν γεματη
πολλοι μιλουσαν μεταξυ τους
γνωριζονταν
εκανα πως επαιζα με το κινητο μου απασχολημενη

ουφ, επιτελους χτυπησε το κουδουνι
που να παω
απο δω;
ναι
πανε οι περισσοτεροι
αλλα στην αλλη εισοδο ειναι το τραπεζακι
ναι ναι εκει βγαινουν ολοι
παπας και καποιοι με κουστουμια και διαφοροι καθηγητες καθηγητριες
ενας κυριος απο το μικροφωνο μας φωναζει προς τα κει
μοιαζει με τον Αστεριξ απο την ταινια την γαλλικη
συμπαθητικος φαινεται
βρισκομαι κοντα κοντα με τ' αλλα παιδια
αρχισε ο παπας
ο ηλιος καιει
εχει αναψει η πλατη μου
τι μου ηρθε να βαλω το μαυρο μπλουζακι
τα μαυρα αδυνατιζουν
ομως καιγομαι

η ομορφη κοπελα διπλα μιλαγε συνεχεια
γελαγαν, καποιος την αγριοκοιταξε, καθηγητης θαταν
ο παπας συνεχιζε, συνεχιζε, συνεχιζε

βγαινει με τον βασιλικο στο χερι και μας πιτσιλαει
ωχ λες να μεινει λεκες; μπα αγιασμος ειναι
ουφ τελειωσαμε
ο κουστουμαρισμενος με το μεγαλο κεφαλι παει στο μικροφωνο και λεει λεει
δεν αντεχω αλλο, ΕΠΑΘΑ ΗΛΙΑΣΗ
τελειωσε
ωχ και αλλος
ποτε θα τελειωσει αυτο το μαρτυριο;
ασπρισαν τα ματια μου απο τον ηλιο
α, μας αφηνουν λεει ελευθερους μεχρι να χτυπησει το κουδουνι
τοτε θα μας πουν τι θα κανουμε

πηγα επιτελους στην σκια

Παρασκευή 9 Σεπτεμβρίου 2011

"επαναλαμβανεις την ταξη" μετεξεταστεοι και ασχημα αποτελεσματα

λοιπον δεν με διαβαζει κανεις

θαθελα?

δυσκολη μερα σημερα... καναμε δυο παιδια να κλαψουν... δεν περασαν...

οκ, με το σπαθι τους... γραπτα 2, 3... οταν στην πραγματικοτητα η ακριβης αξιολογηση ηταν 0(μηδεν)

αλλα με αγγιξε το κλαμα της κοπελας ειδικα...

και τι εκανα τοτε? προσπαθησα να την πεισω πως τιποτε δεν τελειωσε και πως μια χρονια ακομη στην ιδια ταξη θα μπορουσε να λειτουργησει θετικα για την ιδια αν ειναι αποφασισμενη να προσπαθησει για το καλυτερο...

τα πιστευα, αλλα δεν ειμαι σιγουρη αν με πιστεψε εκεινη...

δεκαεφτα χρονων...


Τετάρτη 7 Σεπτεμβρίου 2011

"you are not young anymore"

ακούγοντας αγαπημενη μουσική... ριχνοντας ματιες σε κλειστα ματια... τα χειλη να αγγιζουν το πλεγμα...μετρωντας τις ανασες...

και αναβαλλοντας την συνταξη του βιογραφικου μου για αργοτερα...

γιατι?

δεν μπορω ακομη να μπω στους ρυθμους του Σεπτεμβρη...

παιρνω ενδομυχα αποφασεις, που απο πειρα λεω οτι θα αναβαλλω και παλι(?)

ομως εχω συνειδηση πλεον οτι "you are not young anymore" και ουτε θα γινω...

και πραγματα που δεν τολμησα πρεπει να μπουν πλεον στην λιστα αυτων που δοκιμασα...

ετσι λεω να κανω...

θα δουμε (θα δω)


Παρασκευή 2 Σεπτεμβρίου 2011