Καιρό έχω να μαζέψω λέξεις στα δάχτυλά μου.
Έρχονται από την βάση της αναπνοής μου,
περνούν από τους κροτάφους μου και
σχηματίζονται.
Άλλες φορές χάνονται σαν αέρας.
Άλλες φορές ακουμπούν τα πλήκτρα μου.
Έχουν για μένα μόνο σημασία.
Ίσως και για σένα...
Την ίδια;
Άλλη;
Ένα ξέρω μόνο.
Πρέπει να φύγουν από μέσα μου...
Για να μπορούν να έρθουν άλλες...
