υπάρχει και είναι μια γροθιά στο στομάχι
που δεν θυμάσαι πότε την δέχτηκες
θυμάσαι το πριν
θυμάσαι το μετά
αλλά δεν θυμάσαι τι τα χωρίζει
αλλά η αίσθηση είναι εκεί
και το συναίσθημα δυνατό
και σε γεμίζει ενέργεια
και σε σπρώχνει
και δεν σε αφήνει να ησυχάσεις
και δεν το αφήνεις να ησυχάσει
γιατί αν το εκλογικεύσεις
και αν το εξηγήσεις
θα χάσει την δύναμή του
και δεν πρέπει
γιατί τότε δεν θα έχεις κάτι να ονειρεύεσαι
έστω και αν το όνειρο είναι άπιαστο
άπιαστο από τις συνθήκες
και τους όρους που εσύ έβαλες
και δεν μπορείς να ξεπεράσεις
και παρόλα αυτά είναι υπέροχο
και δεν πρέπει να το θάψεις
να το σβήσεις
να το μειώσεις
παρά να το απολαμβάνεις
σαν όνειρο
και σαν την κινητήρια σου δύναμη
που κάποιος την γέννησε
απλά επειδη σου έκανε κλικ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου